Terras que permaneceron en descanso durante o curso da campaña, sen ningún cultivo, pero que recibiron algunhas labores

Constituídos por aquelas plantas cuxa parte aérea ten consistencia herbácea (cereais, leguminosas, pataca, algodón, remolacha, forraxeiras, hortalizas, etc.).
Son terras aradas ou cultivadas con regularidade, normalmente polo sistema de rotación de cultivos.
Os cultivos herbáceos inclúen: cereais, leguminosas, pataca, cultivos industriais, cultivos forraxeiros, hortalizas, flores e plantas ornamentais, sementes e plántulas destinadas á venta e outros cultivos herbáceos.

Constituídos por aquelas plantas cuxa parte aérea ten consistencia leñosa. Son cultivos non incluídos no réxime de rotación, distintos das pradarías permanentes, que ocupan as terras durante largos períodos que non necesitan ser transplantados despois de cada colleita. Non se inclúen as superficies forestais.
Os cultivos leñosos son: froiteiras, olivar, viñedo, viveiros de cultivos leñosos non forestais, cultivos leñosos en invernadoiro e outros cultivos permanentes.

Inclúense nesta modalidade as superficies cubertas de especies arbóreas forestais, que non son empregadas principalmente con fins agrícolas ou con outros fins distintos dos forestais. Están incluídas as choupeiras no interior ou no exterior dos bosques, os montes de castiñeiros e nogueiras destinadas principalmente á produción de madeira, as plantacións de árbores de Nadal e os viveiros forestais que se atopen en bosques e se destinen ás necesidades propias da poboación.

Unidade técnico-económica da que se obteñen produtos agrarios baixo a responsabilidade dun titular. Esta unidade técnico-económica caracterízase pola utilización dos mesmos medios de produción: man de obra, maquinaria, etc.

Superficies destinadas ao cultivo de produtos agrarios da horta e froiteiros (incluída a pataca), cuxa produción se dedica principalmente ao autoconsumo na explotación. A súa superficie ten que ser inferior a 5 áreas (500 metros cadrados).

Toda extensión de terra que está baixo unha soa linde, é dicir, rodeada de terreo, edificios ou augas que non pertenzan á explotación.

No Censo agrario e na Enquisa sobre a estrutura das explotacións agrícolas considéranse as seguintes categorías de personalidade ou condición xurídica para o titular da explotación:

• Persoa física. O titular considérase como persoa física para os efectos do censo e da enquisa cando é unha persoa individual ou un grupo de persoas individuais (irmáns, coherdeiros, etc.) que explotan en común un proindiviso ou outra agrupación de terras ou gando, sen ter formalizado legalmente unha sociedade ou agrupación.
• Persoa xurídica. Son persoas xurídica as corporacións, asociacións e fundacións de interese público recoñecidas pola lei e as asociacións de interese particular, sexan civís, mercantís ou industriais ás que a lei conceda personalidade propia, independente da de cada un dos seus asociados.

No Censo agrario e na Enquisa sobre a estrutura das explotacións agrícolas refírese á forma xurídica baixo a cal actúa o titular da explotación:

• Terras en propiedade: aquelas sobre as cales o titular ten o dereito de propiedade, con título escrito ou sen el, e as que foron explotadas pacífica e sen interrupción polo titular durante trinta anos como mínimo sen pago de renda. Tamén se consideran neste grupo as terras en usufruto.
• Terras en arrendamento: terras nas cales o titular goza dos aproveitamentos da mesma mediante o pago dun canon ou renda, con independencia dos resultados da explotación, xa sexa en metálico, en especie ou en ambas as formas á vez. O pago tivo que fixarse previamente nun contrato de arrendamento, xa sexa oral ou escrito.
• Terras en parzaría: son aquelas terras en propiedade de terceira persoa cedidas temporalmente ao parceiro mediante o pago dun tanto por cento do produto obtido ou o seu equivalente en efectivo. A contía de dita parte depende das condicións locais, o tipo de empresa e a achega do propietario. O acordo ou contrato de parzaría pode ser oral ou escrito.
• Terras en outros réximes de tenza: Inclúense neste apartado as terras non comprendidas nalgún dos réximes anteriores: as explotacións por cesión gratuíta, en fideicomiso, en litixio, en precario, en censos, foros, en réxime comunal, ...

Conxunto da superficie de terras labradas e terras para pastos permanentes

A superficie total da explotación está constituída pola superficie de todas as parcelas que a integra: a superficie propiedade do titular, a arrendada de outros para a súa explotación e a superficie explotada conforme a outras formas de tenza. Exclúense as superficies propiedade do titular pero cedidas a terceiras persoas.
A superficie todas da explotación comprende as terras labradas, terras para pastos permanentes e outras terras. Deben incluírse:

• A superficie que forma parte da explotación pero é improdutiva ou non susceptible de aproveitamento vexetal.
• As terras propiedade da explotación que están ocupadas por augas, camiños e outras vías.
• As superficies dos solos de edificacións se están situadas dentro ou contiguas aos terreos da explotación.

Son as que reciben coidados culturais con arado, aixada, grade, cultivador, etc. Non se contan aquí os prados, aínda que neles se estenda fertilizante, se fagan cortas, resementeiras, etc. As terras labradas están constituídas polos cultivos herbáceos, barbeitos, hortas familiares e cultivos leñosos.

Son terras non incluídas na rotación de cultivos, dedicadas de forma permanente (por un período de cinco anos ou máis) á produción de herba

Persoa física ou xurídica que, actuando con liberdade e con autonomía, asume o risco dunha explotación agrícola, dirixíndoa por si ou mediante outra persoa

Unha UTA equivale ao traballo que realiza unha persoa a tempo completo ao longo dun ano. Unha xornada parcial compútase como a metade dunha completa

Obtéñense aplicando un coeficiente a cada especie e tipo, para agregar nunha unidade común diferentes especies. Os coeficientes empregados son:

É a persoa responsable da xestión corrente e cotiá da explotación agrícola.
Nas explotacións cuxo titular é unha persoa física, o xefe da explotación coincide normalmente co titular. No caso de non coincidir, o xefe da explotación pode ser un membro da familia do titular ou outra persoa asalariada.
Se o titular é unha persoa xurídica o xefe de explotación ten que ser necesariamente unha persoa asalariada.
Toda explotación terá unicamente unha persoa como xefe da explotación. Será aquela que aporte a maior contribución á xestión da explotación. Se esta contribución se distribuíse de igual maneira, considerarase que o xefe da explotación é a persoa de maior idade.