No Modelo Territorial do POL relaciónase cos usos do solo de dinámica antrópica e refírese, por exemplo, a cultivos e prados, cultivos froiteiros e de viveiro, viñedos, cultivos baixo plástico e forestal de repoboación.
No Modelo Territorial do POL, inclúe usos do solo de carácter antrópico tales como canteiras e masas de auga artificiais, particularmente encoros e lagos artificiais.
Fai referencia ao grao de alteración antrópica do territorio.
Son aquelas que non teñen un valor inminente para ser utilizadas, ao non posuír unha suficiente calidade para un uso apropiado no momento da súa captación. As augas residuais procedentes dun usuario poden ser un subministro potencial para outro usuario.
Refírese a auga que foi extraída, por norma xeral, desde ou pola vía dunha formación subterránea, é dicir, desde un acuífero. Os acuíferos son todos os depósitos permanentes ou temporais de auga, tanto os cargados de maneira artificial como natural, no subsolo, de suficiente calidade para un uso determinado. Nesta categoría inclúese a auga captada dos mananciais, que deben ser subterráneos. Queda excluída a auga subterránea procedente de filtracións que se incluirá en "augas superficiais".
Son aquelas augas con corrente superficial ou as que se retiran sobre a superficie dunha fondal terrestre, é dicir, embalsadas, ou as augas dos leitos naturais (ríos, regatos, lagos) e os leitos artificiais (sistemas de canalización para o regadío, a industria e a navegación, de drenaxe e as reservas artificiais). Inclúense as filtracións producidas nas ribeiras dos rías mentres que as augas de transición, pantanos salobres, lagoas e estuarios non son consideradas como augas superficiais.
A autocontención laboral é a capacidade que ten un territorio de fixar laboralmente a súa poboación e mídese relacionando os traballadores que están empregados no concello no que residen co total de traballadores que residen nese concello (e que poden traballar ou non nel). Para realizar os cálculos, considerouse que o número de traballadores é equiparable ao de afiliacións á Seguridad Social en situación de alta laboral o último día de cada ano.
Son as estradas que están especialmente proxectadas, construídas e deseñadas para a circulación de automóbiles e que reúnen as seguintes características:
A autosuficiencia en emprego mostra a relación existente entre os traballadores que exercen a súa actividade nas empresas dun territorio coa poboación residente no mesmo territorio e que está ocupada, ben sexa neste ou noutro lugar, tomando como data de referencia o último día do ano.
Son as estradas que, aínda que non reúnan todos os requisitos das autoestradas, teñen calzadas separadas para cada sentido da circulación e limitación de acceso ás propiedades lindeiras.
Elemento patrimonial material así declarado polas administracións estatal e autonómica, que contan con número de rexistro, incluídos os de carácter territorial supramunicipal.
Refírese a cada un dos diferentes elementos privativos dun edificio que son susceptibles de aproveitamento independente, sometidos ao réxime especial de propiedade horizontal, e ao conxunto constituído por diferentes elementos privativos mutuamente vinculados e adquiridos en unidade de acto, que teñen un uso residencial.
No Modelo Territorial do POL relaciónase cos usos do solo de dinámica natural e refírese, por exemplo, á vexetación costeira, aos bosques autóctonos, de ribeira, mixtos ou de recolonización, a outras formacións de carácter húmido e ás matogueiras.
Consiste en extraer e/ou recoller a auga da natureza e almacenala para a súa utilización. Inclúense os servizos de embalse e a condución por arterias e conducións primarias.
Instrumentos para a protección, xestión e ordenación da paisaxe previsto na Lei da paisaxe de Galicia. O seu obxectivo é delimitar as grandes áreas paisaxísticas de Galicia, identificando os tipos de paisaxe existentes en cada unha delas e as súas características diferenciais.
No Modelo Territorial do POL inclúe usos do solo de carácter antrópico que se refiren a solo urbanizado e ámbitos edificados.
Elementos da paisaxe de extensión variable, cuxa disposición e grao de conservación xeral revisten primordial importancia para a fauna e a flora silvestres, xa que permiten a continuidade espacial de enclaves de singular relevancia para aquela, con independencia de que tales enclaves foran declarados protexidos ou non.
As cotizacións sociais son pagos realizados polos empregadores, asalariados, traballadores autónomos e desempregados ás administracións de seguridade social, empresas de seguros e fondos de pensións que administran sistemas de seguros sociais co fin de asegurar a provisión de prestacións sociais.
O custo unitario da auga é o cociente entre os importes aboados polo subministro de auga máis o das cotas da rede de sumidoiros, depuración e canons de saneamento ou vertido e o volume de auga rexistrada e distribuída aos usurarios.
Fai referencia a aquelas declaracións que afectan unicamente a un ben concreto, aínda que este pode ser individual ou colectivo.
Fai referencia a aquelas declaracións que afectan a unha tipoloxía completa de bens, sen identificar cada un dos inmobles protexidos.
É o cociente entre a poboación dun territorio e a súa extensión superficial, é dicir, o número de habitantes por cada quilómetro cadrado de superficie.
Está constituído polas edificacións ou vivendas dunha entidade singular que non poden incluírse no concepto de núcleo.
Esta operación inclúe o total de auga dispoñible na rede de distribución máis as perdas ocasionadas en dita rede. Obtense como suma da auga captada polas empresas máis o saldo neto das comparas e vendas de auga polas empresas ou concellos.
Constitúe a unidade administrativa básica de planificación da defensa contra lumes forestais de Galicia, dotada de recursos propios e con capacidade de planificación. Cada distrito está composto pola agrupación de municipios pertencentes todos a unha mesma provincia. Existen os seguintes distritos:
Os seis gases principais que contribúen ao efecto invernadoiro segundo o Protocolo de Kioto son os seguintes: dióxido de carbono (CO2), gas metano (CH4), óxido nitroso (N2O), hexafluoruro de xofre (SF6), hidrofluorocarbonos (HFC) e perfluorocarbonos (PFC). As emisións destes gases exprésanse en toneladas equivalentes de CO2.
Os datos das emisións por Comunidades Autónomas supoñen unha desagregación do resultado nacional. Para determinadas actividades ou subsectores emisores utilizouse o enfoque arriba-abaixo, partindo de datos aproximativos dispoñibles para cada comunidade. Por este motivo, debe terse en conta que a estimación está condicionada, na súa exactitude e precisión, pola dispoñibilidade desta información complementaria.
Tamén hai que ter en conta que a cifra de referencia utilizada para realizar o seguimento dos compromisos de cada país ante o Protocolo é inamovible (fixouse en 289.773 miles de toneladas para España, a cantidade emitida en 1990). Non obstante, e a efectos de representar as melloras producidas na estimación das emisións, a dita cifra pode ser obxecto de actualización e, de feito, en cada edición do inventario do cal se extraen os datos, a serie anual dos índices de emisións modifícase atendendo aos cambios sufridos pola cantidade de referencia.
Unidade intermedia entre a entidade singular de poboación e o municipio que existe nalgunhas rexións e que está constituída por agrupación de entidades singulares e que goza de personalidade propia e dunha orixe marcadamente histórica.
Calquera área habitable do termo municipal, habitada ou excepcionalmente deshabitada, claramente diferenciada dentro do mesmo, e que se coñece por unha denominación específica que a identifica sen posibilidade de confusión. Unha área considérase habitable cando existen na mesma vivendas habitadas ou en condiciones de selo e considérase claramente diferenciada cando as edificacións e vivendas pertencentes á mesma poden identificarse perfectamente sobre o terreo e o conxunto das mesmas coñécese por unha denominación.
Son aqueles que teñen unha dobre finalidade, industrial e de control da contaminación. Poden ser o resultado da modificación dun equipo ou instalación xa existente ou consistir na adquisición dun novo equipo ou instalación que responda a esa dobre finalidade. No primeiro caso, o gasto en inversión a considerar é o custo da modificación. No caso dun novo equipo ou instalación, o gasto a considerar é, exclusivamente, o custo adicional relativo á finalidade de control da contaminación.
Tamén se chama de final de ciclo ou non integrados. Son aqueles que operan de forma independente no proceso de produción e están destinados a reducir a descarga de contaminantes orixinados durante dito proceso. No gasto de inversión de este tipo de equipos hai que considerar o prezo de compra do equipo, as grandes reparacións efectuadas nos equipos xa existentes e/ou o custo de construción da instalación realizado pola propia empresa, incluíndo, no seu caso, os custos relativos ao deseño, o montaxe do equipo e a compra do terreo necesario para a localización.
Areas do territorio con valores naturais destacados agrupados baixo a denominación oficial de Espazo Natural Protexido. Frecuentemente atópanse recollidas en diferentes figuras de protección de diferentes carácter (europeo, estatal ou autonómico).
Vía de comunicación (pola que se viaxa) que utiliza un pavimento estabilizado que non son raíles e pistas de aterraxe, aberta á circulación pública e destinada esencialmente a uso de vehículos de estrada que se desprazan sobre as súas rodas. Inclúense as pontes, túneles, outras estruturas de apoio, enlaces, bifurcacións e intercambiadores, así como as estradas de peaxe. Exclúense as pistas exclusivamente de bicicletas
Documento específico realizado por un promotor dunha actuación no que se avaliarán os efectos e impactos que un proxecto poida provocar na paisaxe e as medidas de integración paisaxística propostas polo órgano ambiental no seo do procedemento de Declaración de impacto ambiental.
O Grao 1 fai referencia aos ámbitos de solo urbanizable ou de solo urbano non consolidado nos que as súas determinacións son plenamente compatibles co Plan de ordenación do litoral de Galicia (POL) e polo tanto poden desenvolverse sen prexuízo do establecido na lexislación ou no planeamento territorial e sectorial de aplicación.
O Grao 2 fai referencia aos ámbitos de solo urbanizable ou de solo urbano non consolidado nos que as súas determinacións son adaptables ao Plan de ordenación do litoral de Galicia (POL) mediante a incorporación dos criterios e normas recollidos no Anexo correspondente de dito plan.
Emisións de orixe antropoxénica dos principais gases que contribúen ao efecto invernadoiro.
Inclúen os gastos de explotación que se cargan na conta de perdas e ganancias do Plan Xeral de Contabilidade, e que teñen como principal obxectivo a prevención, redución, tratamento ou eliminación da contaminación ou calquera outra degradación do medio ambiente que xurda como resultado da actividade da empresa. Comprenden fundamentalmente os pagos por compras de servizos de protección ambiental a outras empresas. Tamén se inclúen os gastos asociados aos equipos utilizados (reparacións, consumo de enerxía e de materias primas), así como outros gastos relacionados coa protección do medio, tales como gastos de persoal ocupado en actividades de protección ambiental, gastos en actividades de I+D relacionadas co medio, custos adicionais pola utilización de produtos limpos, gastos en produtos que protexen o medio ambiente e pagos pola xestión de envases.
Enténdese por humidal protexido as extensións de marismas, pantanos, turbeiras ou superficies cubertas de auga, sexan estas de réxime natural ou artificial, permanentes ou temporais, estancadas ou correntes, doces, salobres ou salgadas, incluídas as extensións de auga mariña nas que a profundidade en marea baixa non exceda de seis metros, que á vez cumpran unha función de importancia internacional, nacional ou autonómica na conservación dos recursos naturais, e que sexan declaradas como tales. Poderán comprender zonas ribeiregas, costeiras ou adxacentes, así como as illas ou extensións mariñas de profundidade superior aos seis metros en marea baixa cando estas se encontren dentro do humidal.
Índice obtido a partir da ponderación de cada unha das catro categorías de artificialización definidas.
O índice de ocupabilidade mide as posibilidades que tivo un demandante de emprego de atopar traballo ao longo dun ano nunha ocupación (CNO11) e nun territorio determinado.
Por regra xeral, un inmoble é toda parcela ou porción de solo de natureza urbana, enclavada nun termo municipal e cerrada por unha liña poligonal que delimita o ámbito do dereito de propiedade dun propietario ou de varios pro indiviso, e no seu caso as construcións emprazadas en dito ámbito.
No Censo de poboación e vivendas un inmoble é cada un dos ocos que configuran os edificios, xa sexan vivendas ou locais.
Franxa costeira onde se produce a interfase auga-terra e que está sometida aos efectos das mareas. No Modelo Territorial do POL relaciónase cos usos do solo de dinámica natural e refírese ás chairas intermareais e ás marismas.
Nas estatísticas relacionadas co medio ambiente defínense coma os recursos de capital adquiridos para ser utilizados no proceso produtivo durante máis dun ano. Dentro deste concepto, hai que distinguir os incrementos reais de activos (compras de bens de equipo ou de activos inmateriais) e as diminucións de activos (ventas ou cesións de equipos ou activos inmateriais) realizados pola empresa no ano de referencia.
En Confianza empresarial este concepto comprende a adquisición de activos fixos por parte dunha unidade produtiva para ser utilizados na produción por un período de tempo superior a un ano.
Considérase forestal ao lume que se estende sen control sobre terreo forestal, afectando a vexetación que non estaba destinada a arder. Segundo o tipo de vexetación e a superficie queimada, clasifícase en incendio, conato ou queima de matogueira
Refírese ás persoas que se desprazan andando ou en bicicleta.
Os monumentos naturais son espazos ou elementos da natureza constituídos basicamente por formacións de notoria singularidade, rareza ou beleza que merecen ser obxecto dunha protección especial. Considéranse tamén monumentos naturais as formacións xeolóxicas e os demais elementos da xea, así como os xacementos paleontolóxicos, que reúnan un interese especial pola singularidade ou importancia dos seus valores científicos, culturais ou paisaxísticos
Conxunto de polo menos dez edificacións, que están formando rúas, prazas e outras vías urbanas. O número de edificacións poderá ser inferior a 10, sempre que a poboación que habita as mesmas supere os 50 habitantes. Inclúense no núcleo aquelas edificacións que, estando illadas, distan menos de 200 metros dos límites exteriores do citado conxunto, se ben na determinación de esta distancia excluiranse os terreos ocupados por instalacións industriais ou comerciais, parques, xardíns, zonas deportivas, cemiterios, aparcamentos e outros, así como as canles ou ríos que poidan ser cruzados por pontes.
É o rexistro administrativo onde constan os veciños do concello. Os seus datos constitúen proba de residencia no concello e do domicilio habitual nel.
Espazos que, polos seus valores singulares, estéticos e culturais ou ben pola relación harmoniosa entre o home e o medio natural, sexan merecedores dunha protección especial
Enténdese por parcela catastral urbana a unidade diferenciada de solo (con ou sen construción).
Os parques son áreas naturais, pouco transformadas polas actividades humanas, que, en razón da beleza dos seus sitios, da representatividade dos seus ecosistemas ou da singularidade da súa flora, fauna ou formacións xeomorfolóxicas, posúen uns valores ecolóxicos, estéticos, educativos ou científicos dos que a súa conservación merece unha atención preferente. Os parques poderán ser naturais ou nacionais.
As prestacións sociais son transferencias realizadas aos fogares, aos asalariados, ás persoas a cargo dos asalariados ou aos seus superviventes por parte das administracións de seguridade social, das ISFLSF (institucións sen fins de lucro ao servizo dos fogares), empresas de seguro ou outras unidades institucionais que administran sistemas de seguros sociais privados, destinadas a cubrir unha serie de riscos ou necesidades de carácter social.
Comprende todas as actividades que teñen como principal obxectivo a prevención, redución e eliminación da contaminación e calquera degradación do medio. Quedan excluídas aquelas actividades que, aínda que teñen un efecto beneficioso sobre o medio ambiente, responden principalmente a necesidades técnicas, de hixiene o seguridade da empresa. Dentro das actividades de protección do medio ambiente están os servizos de medida e control da contaminación, a recollida e eliminación de residuos, o tratamento de augas residuais e as actividades de investigación e desenvolvemento relacionadas co medio, etc.
É un acordo internacional ratificado dentro da Convención Marco das Nacións Unidas sobre o Cambio Climático (CMNUCC), que ten por obxecto reducir as emisións de seis gases de efecto invernadoiro (GEI) que causan o quentamento global do planeta. O Protocolo foi inicialmente adoptado en decembro de 1997 en Kioto (Xapón), aínda que non entrou en vigor ata o 2005. Entre esta data e o ano 2009, 187 países industrializados ratificaron o Protocolo, comprometéndose a diminuír nunha porcentaxe aproximada do 5% as súas emisións de GEI no período 2008 a 2012, en relación á cantidade emitida en 1990.
Segundo a dita cantidade, España terá que situar as súas emisións no 2012 nun índice do 115% con respecto á cantidade emitida no 1990 (289.773 miles de toneladas de CO2 equivalente).
Centro de recepción e almacenaxe selectivo específico da fracción dos residuos municipais que non son obxecto de recollida domiciliaria ao requirir dunha xestión específica, ben polo seu tamaño, ben pola súa composición (pilas, disolventes, etc.).
A ratio de cobertura das demandas mide as posibilidades que tivo un demandante de emprego de atopar traballo ao longo dun ano nunha ocupación (CNO11) e nun territorio determinado.
Consiste na transformación dos residuos, mediante un proceso de produción, para alargar a vida útil dun produto ou para outros fins. Inclúese o reciclado orgánico pero non a incineración con recuperación de enerxía.
Consiste na recollida diferenciada de materiais orgánicos fermentables e de materiais que se poidan reciclar, así como calquera outro sistema de recollida diferenciada que permita a separación dos materiais valorables contidos nos residuos.
É o saldo da conta de distribución secundaria da renda. Obtense a partir do saldo de rendas primarias sumando as prestacións sociais e as transferencias correntes que son un recurso para os fogares; e restando os impostos sobre a renda, as cotizacións socias e as transferencias correntes que son un emprego para os fogares.
Defínense como aqueles residuos xerados nos domicilios particulares, comercios, oficinas e servizos, así como todos aqueles que non teñan a cualificación de perigosos e que pola súa natureza ou composición podan asimilarse aos producidos nos anteriores lugares ou actividades (limpeza das vías públicas, zonas verdes, animais domésticos mortos, residuos e escombros, procedentes de obras menores da construción, etc.)
Son terreos dotacionais públicos que están deseñados ou previstos para o servizo da totalidade do municipio e, en especial, para implantar as infraestruturas básicas do modelo de cidade.
Constitúeno os terreos que serven de soporte a un asentamento de poboación singularizado, identificable e diferenciado administrativamente. A definición do seu perímetro terá en conta delimitacións existentes, peculiaridades urbanísticas e morfolóxicas e a capacidade de acollida da demanda previsible de uso residencial no medio rural, en función das súas condicións topográficas e de estrutura de propiedade, do seu nivel de integración ás dotacións e servizos existentes e axustarase ás infraestruturas e pegadas físicas existentes.
Constitúeno os terreos que non teñan a condición de solo urbano, de núcleo rural, nin rústico e poidan ser obxecto de transformación urbanística nos termos establecidos que establece a Lei de ordenación urbanística e protección do medio rural de Galicia.
Está integrado polos soares así como polas parcelas que, polo seu grao de urbanización efectiva e asumida polo plan urbanístico, poidan adquirir a condición de soar mediante obras accesorias e de escasa entidade que poden executarse simultaneamente coas de edificación ou construción.
Está integrado pola restante superficie de solo urbano e, en todo caso, polos terreos nos que sexan necesarios procesos de urbanización, reforma interior, renovación urbana ou obtención de dotacións urbanísticas con distribución equitativa de beneficios e cargas, por aqueles sobre os que o plan urbanístico prevexa unha ordenación substancialmente diferente da realmente existente, así como polas áreas de recente urbanización xurdida á marxe do plan.
É a superficie composta por especies arbóreas cunha fracción de cabida cuberta maior ou igual ao 20%
Refírese a aquelas coberturas do solo que inciden na funcionalidade ecolóxica das áreas do territorio identificadas como corredores ecolóxicos no Plan de ordenación do litoral de Galicia.
É a superficie composta por matogueira ou monte aberto cunha fracción de cabida cuberta menor do 20% ou vexetación herbácea.
No Modelo Territorial do POL, o tipo de sistema fai referencia a agregación dos usos do solo en usos de dinámica natural (intermareal, xeoformas, bioxénese) e antrópica (agroforestal, cultural, artificial, construído).
Son as persoas naturais e xurídicas dadas de alta no Catastro Inmobiliario por ostentar, sobre un ben inmoble, a titularidade dalgún dos seguintes dereitos:
É o procedemento para devolver as augas residuais á natureza en condicións óptimas de calidade ou para ser reciclada ou volta a utilizar.
Ámbito territorial con valores paisaxísticos homoxéneos e coherentes.
Obtéñense aplicando un coeficiente a cada especie e tipo, para agregar nunha unidade común diferentes especies. Os coeficientes empregados son:
Vacas leiteiras | 1 |
Outras vacas | 0,8 |
Bovinos machos de 24 meses e máis | 1 |
Bovinos femias de 24 meses e máis | 0,8 |
Bovinos de 12 a menos de 24 meses | 0,7 |
Bovinos de menos de 12 meses | 0,4 |
Ovinos | 0,1 |
Caprinos | 0,1 |
Porcas nais | 0,5 |
Porcas para reposición | 0,5 |
Leitóns | 0,027 |
Outros porcinos | 0,3 |
Equinos | 0,8 |
Galiñas | 0,014 |
Poliñas destinadas á posta | 0,014 |
Polos de carne e galos | 0,007 |
Pavos, patos, ocas e pintadas | 0,03 |
Outras aves | 0,03 |
Coellas nais | 0,02 |
Enténdese por unidade urbana todo inmoble cunha relación de propiedade perfectamente delimitada a efectos fiscais.
No Modelo Territorial do POL, os usos do solo de dinámica natural son aqueles que, pola escasa incidencia antrópica, presentan un maior valor ecolóxico e unha maior relevancia para o mantemento da funcionalidade dos ecosistemas naturais.
É o determinado obxectivamente para cada ben inmoble a partir dos datos obrantes no Catastro Inmobiliario e estará integrado polo valor catastral do solo e o valor catastral das construcións. Para a determinación do valor catastral teranse en conta os seguintes criterios:
É toda vivenda que permanece sen ser ocupada, está dispoñible para a venda ou aluguer ou mesmo abandonada.
É a vivenda destinada a ser habitada por unha ou varias persoas, xeral pero non necesariamente unidas por parentesco, e que non constitúen un colectivo. A pesar de non cumprir estritamente a definición, tamén se consideran vivendas familiares os aloxamentos.
As vivendas familiares inclúense no Censo de Vivendas, con independencia de que estean ocupadas ou non no momento censual.
No Censo de vivendas considérase como vivenda secundaria (ou segunda vivenda) a vivenda familiar que é utilizada só parte do ano, de forma estacional, periódica ou esporádica (por exemplo, durante as vacacións ou fins de semana), ou ben, sendo utilizada de maneira continuada e non estacional ao longo de todo o ano, non constitúe residencia habitual dun grupo de persoas (por exemplo, para alugamentos sucesivos de corta duración).
Unidade simple e característica do terreo que forma parte da superficie terrestre. No Modelo Territorial do POL relaciónase cos usos do solo de dinámica natural e refírese, por exemplo a praias, dunas, lagoas e humidais costeiros e cantís.
Área xeograficamente delimitada composta por unha praia e as súas augas de baño, xa sexan marítimas ou continentais.
Aqueles espazos dos que, polos seus valores ou interese natural, cultural, científico, educativo ou paisaxístico, sexa necesario asegura a súa conservación e non teñan outra protección específica.
Este sitio web utiliza cookies propias de tipo técnico e de terceiros para optimizar o seu uso. As cookies non se utilizan para recoller información de carácter persoal. Se continúa navegando considérase que acepta o seu uso. Coñeza a nosa política de cookies