A afiliación ao Sistema da Seguridade Social é obrigatoria para todas as persoas incluídas no campo de aplicación da Seguridade Social e única para toda a vida do traballador ou da traballadora e para todo o sistema, sen prexuízo das baixas, altas e demais variacións que con posterioridade á afiliación poidan producirse. É dicir, o traballador ou a traballadora afíliase cando comeza a súa vida laboral e se dá de alta nalgún dos rexímenes do Sistema da Seguridade Social. Esta situación denomínase alta inicial. Se cesa na súa actividade será dado ou dada de baixa pero seguirá afiliado ou afiliada en situación de baixa laboral. Se retoma a actividade producirase unha alta denominada alta sucesiva a efectos estatísticos, pero non terá que afiliarse novamente, dado que, como xa se indicou, a afiliación é única para toda a vida do traballador.

• Na Mostra continua de vidas laborais. Información de carácter anual (transversal) contabilízase o número de traballadores e traballadoras que estiveron afiliados e afiliadas en alta laboral nalgún momento do ano de referencia.
• Para sa táboas de afiliacións á Seguridade Social facilitadas polo Ministerio de Inclusión, Seguridad Social y Migraciones, así como na estatística Afiliacións á Seguridade Social por concello de residencia da persoa afiliada, contabilízase o número de afiliacións. Hai que ter en conta que este número non se corresponde, necesariamente, co de persoas afiliadas, senón co de situacións que xeran a obriga de cotizar ao Sistema. É dicir, unha mesma persoa contabilízase tantas veces como situacións de cotización distintas teña, xa sexa porque ten varias actividades nun mesmo réxime ou en varios distintos.
• No caso da estatística de Bases de cotización no Réxime Xeral da Seguridade Social por concello de residencia da persoa afiliada trabállase co concepto de persoa cotizante, que se pode asimilar ao de persoa afiliada; polo tanto, cada persoa contabilizarase unha soa vez, sendo preciso determinar, no caso dos cotizantes con máis dunha afiliación no mes de referencia, cal se vai considerar a “afiliación principal”.

É o conxunto de persoas que, nun período de referencia dado, subministran man de obra para a produción de bens e servizos económicos ou que están dispoñibles e fan xestións para incorporarse á produción. Na enquisa de poboación activa (EPA), a poboación economicamente activa comprende toda as persoas de 16 ou máis anos que durante a semana de referencia cumpren as condicións para a súa inclusión entre as persoas ocupadas ou paradas.

População activa
Conjunto de indivíduos com idade mínima de 15 anos que, no período de referência, constituíam a mão-de-obra disponível para a produção de bens e serviços que entram no circuito económico (empregados e desempregados).

Abrangue todas as persoas de 16 e máis anos non clasificadas como ocupadas ou paradas.
Os inactivos clasifícanse segundo a súa situación persoal nas seguintes categorías funcionais:

• Persoas que se ocupan do seu fogar.
• Estudantes.
• Xubilados ou prexubilados.
• Persoas que perciben unha pensión distinta á de xubilación ou prexubilación.
• Persoas que realizan sen remuneración traballos sociais, actividades de tipo benéfico...
• Incapacitados para traballar.
• Outra situación. Persoas que, sen exercer ningunha actividade económica, reciben axuda pública ou privada e todas aquelas que non están incluidas en ningunha das categorías anteriores.

Persoas de 16 anos ou máis que durante a semana de referencia tiveron un traballo por conta allea ou exerceron unha actividade por conta propia, nalgunha das seguintes situacións:

• Traballando polo menos unha hora por un soldo, salario ou beneficio empresarial ou ganancia familiar en metálico ou en especie
• Con emprego pero sen traballar por razóns de enfermidade ou accidente, vacacións, festas, mal tempo ou razóns análogas.

Persoas de 16 anos ou máis que durante a semana de referencia estiveron sen traballo, dispoñibles para traballar e buscando emprego. Son parados tamén os que atoparon un traballo e están esperando incorporarse, sempre que se verifiquen as dúas primeiras condicións.
Segundo o Regulamento 1897/2000 da Comisión Europea, os únicos métodos de busca de emprego considerados activos son:

• Estar en contacto cunha oficina pública de emprego co fin de atopar traballo, calquera que sexa a parte que tomase a iniciativa (a renovación da inscrición por razóns puramente administrativas non constitúe unha postura activa).
• Estar en contacto cunha oficina privada (oficina de emprego temporal, empresa especializada en contratación...) coa fin de atopar traballo.
• Enviar unha candidatura directamente aos empregadores.
• Indagar a través de relacións persoais, por mediación de sindicatos, ...
• Anunciarse ou responder a anuncios de periódicos.
• Estudar as ofertas de emprego.
• Participar nunha proba, concurso ou entrevista, no marco dun procedemento de contratación.
• Buscar terreos, locais ou material.
• Realizar xestións para obter permisos, licenzas ou recursos financeiros.